eensamen

Caïssa (41): ‘Als je goed met jezelf kunt zijn, ben je niet eenzaam’

 Het diepe, rauwe gevoel van eenzaamheid voelde ze pas anderhalf jaar geleden. Met haar tweeling, nu bijna 9 jaar, verliet ze Amsterdam en belandde in Groningen. ,,Ik kende in het Noorden helemaal niemand en kwam met de kinderen en een tas vol kleren aan bij de vrouwenopvang. Normaal gesproken komen daar vrouwen terecht na huiselijk geweld, maar ik mocht er met mijn kinderen tot rust komen. Ik moest alles opnieuw opbouwen.’’

Caïssa Schotborg (41) is geboren op Aruba en kwam als 17-jarige studente naar Amsterdam. Na haar studie pedagogiek keerde ze terug naar de Antillen om dichtbij haar familie te zijn. Op haar 38ste nam ze het besluit om haar leven met haar twee zoontjes voort te zetten in Nederland. De vader van de kinderen bleef achter op Aruba.

,,Ik werd gezinsmanager in Amsterdam, maar kreeg na drie weken al mijn ontslag. Dat had ik niet zien aankomen. Het was een enorme klap voor mij. Ik was alles kwijt.’’

Ze zocht de rust van het Noorden op en probeerde daar een liefdevolle omgeving te creëren voor zichzelf en de kinderen.

‘Als alleenstaande moeder kan je je niet permitteren om te verdwalen. Ik wist: als je je openstelt voor andere mensen, verdwijnt de eenzaamheid vanzelf.’
Caïssa Schotborg

"Sterker nog, als je goed met jezelf kunt zijn, ben je niet eenzaam. Maar dat betekent dat ik me beslist niet mocht opsluiten, want dan zouden de problemen alleen maar groter worden.’’

Haar redding vond ze Bij Bosshardt, een ontmoetingsplek van het Leger des Heils. Ze kwam er voor kleren voor zichzelf en voor haar jongens, en vond daarnaast connectie met andere bezoekers. ,,Ik zag een briefje hangen waarop een vrijwillige schoonmaker werd gevraagd. Dat baantje heb ik aangepakt. Ik leerde zelfs een beetje Gronings praten en hoorde elke dag over de mooie plekjes in de stad. Ik had steeds vaker een smile op mijn gezicht en merkte dat je daarmee gemakkelijker in gesprek raakt met mensen in je omgeving.’’

Sinds een half jaar is het tij voor Caïssa volledig ten goede gekeerd. Haar kinderen voelen zich als een vis in het water, op school en in de buurt. Ze wonen met z’n drieën in een leuk huis in de binnenstad van Groningen, waar ze zichtbaar trots op is. ,,Alles wat je hier in mijn huis ziet heb ik in de loop van mijn leven verzameld. Sommige dingen komen van de kringloop en andere weer van de vuilstort. Mensen vinden dat ik er altijd sjiek uitzie, maar wat ik nu bijvoorbeeld draag heeft in totaal minder dan 5 euro gekost. Dat vind ik leuk.”

Caïssa heeft geen idee of ze uiteindelijk ondernemer wordt met een eigen modelijn of dat ze toch weer de jeugdzorg in gaat. ,,Ik ga het allemaal zien. Ik ben een gelovig mens en hou van liefde geven. Ik merk dat hoe meer je geeft, hoe meer je krijgt. Zo voed ik mijn kinderen ook op. Hier wonen vrolijke, warme en ook spirituele mensen waar ik me prettig bij voel. In het kwijtraken vond ik deze fijne plek.’’

.