eensamen

Freddie (88): ,,Het is een gevoel van rijkdom als iemand die je niet van vroeger kent toch van je is gaan houden’’

Esther (29): ,,Ik krijg een kijkje in het leven van een 88-jarige en de levenslessen krijg ik er gratis bij’’

Hij kan goed alleen zijn. Als enig kind van een ongetrouwde moeder leerde Freddie Muller (88) uit Groningen zichzelf goed te vermaken. Ook toen hij in de kost kwam bij een familie waar vier zoons en een dochter waren. Op z’n 14e wist hij al waar zijn toekomst zou liggen: op zee.

Freddie begon als lichtmatroos aan dek en eindigde als kapitein op een schip. Gevoelens van eenzaamheid tijdens die lange reizen over de hele wereld? ,,Nee hoor, de bemanningsleden voelden als vrienden en bovendien voer mijn vrouw Mannie vaak mee.’’

Zijn vrouw ontmoette hij in Delfzijl waar hij met de stuurman en zijn vrouw ‘uit dansen ging’. Daar stond ze. ,,Ik vroeg haar of ze een keer met me uit wilde, maar zei meteen dat ik geen geld had voor een dure afspraak. ‘Dan gaan we toch samen een stukje fietsen, zei zij’. Op mijn 22ste ben ik met haar getrouwd. Zij was toen 30. We waren op een paar dagen na 49 jaar getrouwd toen ze 16 jaar geleden overleed.’’

Freddie woont alleen op een bovenwoning in de binnenstad. Hij puzzelt graag, leest veel en houdt van praatprogramma’s op televisie als De wereld draait door en Jinek. Maar toch miste er de laatste jaren iets.

,,Ik heb geen kinderen en geen broers en zussen, dus het bezoek is magertjes. Door een stukje in de krant ben ik naar Humanitas gestapt voor een maatje. Iemand die af en toe een praatje komt maken.’’

‘Freddie is zo sprankelend, zo energiek, met zoveel mooie verhalen. Ik noem hem altijd ‘mijn oudste vriend. Op mijn verjaardag had hij twee bossen rozen voor me gekocht.’
Esther Ottens

Drie jaar geleden meldde Esther Ottens (29) zich aan als vrijwilligster. ,,Ik werkte 40 uur per week in de communicatie/marketing, sportte drie keer per week en ging graag op stap. Tot de Ziekte van Lyme me helemaal stillegde en ik veel hulp van anderen nodig had. Toen ik weer een beetje op de been was, wilde ik op mijn beurt graag iets voor anderen betekenen. Ik wist maar al te goed wat het was om je eenzaam te voelen.’’

En het klikte meteen als een dolle tussen Freddie en Esther.

Esther: ,,Freddie is zo sprankelend, zo energiek, met zoveel mooie verhalen. Ik noem hem altijd ‘mijn oudste vriend. Op mijn verjaardag had hij twee bossen rozen voor me gekocht.’’

Freddie: ,,Ik hou van oude liedjes en als ik weer één bedenk, zoekt Esther die op de computer voor me op. In het ziekenhuis kreeg ik een hartstikke lief kaartje van haar met een dikke kus er op. Het is zo fijn als er iemand is die aan je denkt.’’

Esther: ,,Freddie maakt overal liedjes op. Mijn vriendin Louise wil straks in mijn vakantie graag op bezoek bij Freddie en je raadt het al wat hij dan gaat zingen: ,,Louise zit niet op je nagels te bijten… Ik krijg een kijkje in het leven van een 88-jarige en de levenslessen krijg ik er gratis bij.’’

Freddie: ,,Het is zo’n gevoel van rijkdom dat iemand die je niet van vroeger kent toch van je is gaan houden. Ik ben een rijk mens.’’

Esther: ,,Daar raak ik geëmotioneerd van. Ik heb Freddie ook nodig, want van hem leer ik hoe je naar de wereld kunt kijken en hoe je opkomt voor jezelf. We discussiëren veel en zijn uiteindelijk altijd weer gelijkgestemd.’’ 

Een mooie vriendschap gaat over alle leeftijden heen.

Freddie en Esther.
Freddie en Esther