Een serie
portretten
Een serie van portretten van ‘gewone Groningers’ die hun verhaal over eenzaamheid delen. Mooie, persoonlijke en toegankelijke verhalen die vele gezichten van eenzaamheid laten zien.
Ingrid over eenzaamheid
‘Soms zie ik gelukkig een heel klein stukje Kees van vroeger’
Jan Bolhuis over eenzaamheid
‘Ik wil niet vereenzamen hier in huis’
Jan Lucas over eenzaamheid
‘Er is altijd die onrust dat ik niet precies weet hoe het thuis gaat’
Jan Perlee over eenzaamheid
‘Aan het eind van de dag zit ik toch weer in mijn uppie thuis’
Justus over eenzaamheid
‘Ik heb veel leuke vrienden, maar gevoelsmatig is er altijd een soort van leegte’
Kitsa over eenzaamheid
‘Te zot voor woorden dat ik me zwak en minderwaardig voel als ik eenzaamheid ervaar’
Sandro over eenzaamheid
‘Als ik me eenzaam voel, fiets ik een rondje door de wijk’
Sietske over eenzaamheid
‘Geluk zit niet in de buitenwereld, geluk zit in jezelf’
Tessa over eenzaamheid
‘Ik weet hoe belangrijk vriendschap is, vooral in tijden van corona’